Martijn Benders presenteert:

Het Brabants meisje

Tekst:

Het brabants meisje

Toen ik in de gouden chaos van de avond eens mijn huis vergat
zag ik daar een brabants meisje
haar voeten wassen in een vogelbad.
Hoe zij zich wastte, de rug betastte
van haar voet in de stenen kom
nooit zag ik een ander meisje met zulk prachtig licht erom.

Ze maakt me tureluurs mijnheer
Ze maakt me tureluurs die meid
Ze maakt me tureluurs mijnheer
Ze maakt me tureluurs die meid

De volgende ochtend wakker wordend in een smerig straatportiek
dacht ik weer aan dat brabants meisje
toen ik als een wrak op huis aanliep
plots daar was ze, schoenen passend
bij van Leest op het marktplein
ik wou dat ik een kijkdoos had met zon mooi meisje in het klein.

Ze maakt me tureluurs mijnheer etc.

Maandagochtend half zeven doe ik een krantenwijk als klus
en op de parklaan, nummer negen
gooi ik de volkskrant in de bus.
Weg gaan lopen, de deur zwaait open
daar staat mijn meisje in nachtjapon
Ze zegt ik wil de telegraaf, ik loop rood aan en zeg pardon

Ze maakt me tureluurs mijnheer etc.

Deze stad met haar brievenbussen, ik ken ze allen uit het hoofd
maar die van parklaan nummer negen
heeft mij van mijn ziel berooft.
Kom ik eens een meisje tegen
leest dat mens de telegraaf
Ik pas de volgende keer wel op als ik me aan de klare laaf.

Ze maakt me tureluurs mijnheer etc.